علائم دندان درآوردن

سلام گل پسر

شما الان دو تا دندون خوشگل داری!

راستش چون اولین دندونهات بود نمیتونم بگم این علائم مال دندوند درآوردنه یا نه اما می نویسم تا با دفعه های بعدی بتونم مقایسه کنم.

از حدود دو هفته قبل لای پات به طرز عجیبی سوخت که پماد و روغن زیتون و اینها هم برعکس دفعه های قبل افاقه نمیکرد. تا اینکه رفتیم دکتر و تریامسینولون و زینک اکساید رو با هم داد و موثو بود. یک هفته ی بعدش هم تمام بدنت جوشهای ریز ریخت بیرون. به طوریکه جای سالم روی بدنت نبود. حتی صورتت. یک هفته ای ادامه داشت و خوروندن خنکیجات و حذف گرمیجات از برنامه ی غذایی خودم و خودت هیچ تاثیری نکرد.

از روزی که اولین دندونت زد بیرون یعنی روز دوم ماه هفتم، کم کم جوش ها شروع شدن به خشک شدن و ریختن. اول صورتت ریخت. دیشب هم متوجه شدم که دندون دومت دراومده و جوشهای بدنت هم دارن کم کم خشک میشن و میریزن :)بگذریم که مشکل سوختگی لای پات دوباره برگشته و ظاهرا به این راحتی ها هم نمی خواد خوب بشه.

البته هنوز هم ملحفه و پتو و هرچیز نرمی که دم دستت باشه با حرص میکشی روی لثه هات.

اولین دندان

سلام پسرم

دیروز اولین دندون شما در اومد!

منتظرم تا ببینم طی این چند روز بعضی از مشکلات و ناراحتی هایی که داری حل میشه یا نه تا بتونم از علائمش بنویسم.

جشن تولد شش ماهگی

پسر عزیز مادر

امروز اولین روز از ماه هفتم زندگی شماست. پسر من دیگه بزرگ شده و برای خودش مردی شده . دیشب تصمیم داشتیم همراه بابا برای ماهروز تولد شش ماهگیت جشن بگیریم. اما عزیز دل مادر، انقدر بهانه گیری کردی که فرصت نشد. بابا شب دیر اومد و فرصت نکرده بود کیک بگیره و بستنی گرفته بود با مقادیری گردوی کیلویی 55 هزار تومن!

قبل از اومدن بابا شام شما رو داده بودم، اما مدام نق میزدی و اظهار گرسنگی می کردی. یک کاسه ی دیگه هم برات سوپ ریختم اما نصفه خوردی و در ادامه انقدر به مامان لگد زدی که گفتم حتما سیر شدی. سر سفره که آمده بودی یک تمه نان دادیم به دستت. هرچند که نان هنوز از اون خوراکی های غدغنه اما شما با ولعی توی دهنت لهش کردی و چندتا تیکه اش رو هم خوردی! گفتم حتما هنوز گرسنه ای، یک کاسه ی دیگه برات سوپ ریختم. گریه میکردی و می خوردی. کلافه بودی. از دادن سوپ بهت ناامید شدیم. گذاشتمت روی زمین، به سمت سفره خیز برمیداشتی و با سرعت خودت رو بهش میرسوندی. پیاله ی سوپت رو گذاشتم داخل سفره و اجازه دادیم هرچقدر می خوای بریزی و با سوپا بازی کنی. خودم هم که هنوز گرسنه بودم رفتم توی آشپزخونه و همونطوری ایستاده و تند و تند غذامو خوردم! بابا هم مراقب بود تا کثیف کاریات از حد سفره و پیاله ی سوپ خودت فراتر نره. برای همین هم فرصت نشد عکس بگیرم. فکر می کنم یک ربعی بازی کردی که دیدم بابا داره شما رو در حالیکه دستاتو گرفته و روی زمین بدو بدو میکنی به سمت حمام میاره. حسابی خودتو سوپی کرده بودی. خلاصه بردیمت زیر دوش حمام و شستیمت. از حمام که اومدی بیرون دوباره شروع کردی به گریه کردن. انگار می خواستی اعلام کنی که "من شش ماهم تموم شده"! آوردمت توی هال و روی زمین خوابوندمت و بابا زد شبکه ی پویا که داشت لالایی پخش میکرد. این لالایی خوابهای پارچه ای رو خیلی دوست داری. آروم شدی و نگاه خندونت به بابا بود که همراه تلویزیون برای شما می خوند.

توی همین فاصله من هم رفتم و دسر موزی رو که به مناسبت جشن تولد شما آماده کرده بودم آوردم تا با بابا نوش جان کنیم.

قبلش بهت دارو دادم! شربت هیدروکسی زین. آخه همه ی بدنت پر از جوشای ریز شده. در واقع هیچ جای سالمی روی بدنت نمونده. امروز با دکترت تماس گرفتم و گفت که چهار، پنج شب اینو بهت بدیم و بعدش خبرش رو بهش بدیم.

از اونجا که این دارو خواب آور هم هست منتظر هم بودیم تا اثر کنه و شما خوابت بگیره. خلاصه ساعت 11 و نیم بود که من و شما رفتیم روی تخت و شما 5 دقیقه بعدش خوابت برد ...

صبح حوالی ساعت 11 بود که از خواب بیدار شدی. یه خورده بازی کردی و من هم برات فرنی درست کردم. فرنی رو که خوردی باز هم مشغول بازی شدی و نیم ساعت نشد که اظهار گرسنگی کردی. از وقتی طعم غذا رفته زیر زبونت هم جز در مواردی که خوابت بیاد شیر مامان رو نمی خوری!!! خیلی سعی کردم که نخوام چیز دیگه ای بهت بدم اما نشد. آخرش یه گلابی آوردم و شروع کردم دادن به شما و شما هم با ملچ و ملوچ می خوردی. اگه کم نگفته باشم یک چهارم گلابی رو خوردی.

خلاصه بابا اومد خونه و برای کاری که داشتیم یه سر رفتیم بیرون. ده دقیقه هم نشد. وقتی برگشتیم خونه شما گریه ی خواب آلودگی کردی و 5 دقیقه بعدش خوابت برد ...

این هم از داستان تموم شدن ماه 6 و شروع ماه 7!

دارم فکر می کنم نکنه  بیتابی هات به خاطر دندون درآوردن باشه.

راستی پسرکم، جمعه ای که گذشت، 25 مرداد ماه دخترعموی شما، آرنیکا خانم، به دنیا اومد. اگر خدا بخواد قراره این هفته بریم ببینیمش.

شروع غذای کمکی

سلام پسر گل مامان
اول از همه بگم از اینکه هفته ای که گذشت روزهای جمعه و شنبه رو ما قم بودیم. شما حسابی با عمه ها بازی کردی. آخراش دیگه صمیمی شده بودی و موهای عمه ها رو میکشیدی!
کلی ازت عکس گرفتن که بعضیاشونو اینجا برات میذارم. البته عکس پست قبلی رو هم عمه لیلا گرفته بودن و من داغ داغ با موبایلم برای شما آپلودش کردم.

گل پسرم، پریروز رفتیم پیش آقای دکتر. البته تصمیم داشتم هفته ی آینده و بعد از واکسن شش ماهگیت ببرم اما سوختگی پاهات که هرکار می کردم هم خوب نمی شد باعث شد تا دیروز بریم.
وزنت 7 کیلو و 500 گرم بود! دکتر گفت دقیقا روی نمودار. قدت هم 66 سانتی متر. یعنی فقط دو سانتی متر اضافه شدی!
تازه آقای دکتر باهام دعوا کرد که چرا غذای کمکی رو برات شروع نکردم. من هم گفتم آخه شما تاکید نکردین و اینا. اینه که قرار شد برات سوپ درست کنم. با برنج و هویج و سیب زمینی و گوشت شروع کنم و با 4 قاشق مرباخوری. در ضمن آقای دکتر گفت که فرنی و حریره بادوم دیگه به درد عمه ات می خوره :دی
خلاصه اینکه شما از همون شب سوپ خوردی و با چه ملچ و ملوچی. دیروز هم دو وعده بهت فرنی دادم و یک وعده سوپ. می خوام حسابی تپلت کنم.
ضمنا خبر خوش بهت بدم که دکتر گفت میوه هم میتونی به شکل پوره بخوری :)

عکس روز 175

عید فطر

سلام عزیزم

اولین عید فطر شما مبارک باشه

دیشب در یک اقدام، تا ساعت 4 صبح بیدار بودی. البته این بار همراه بابا چون مامان از فرط خستگی خوابش برده بود. شما برعکس بچه های دیگه که اگر قبل از خواب حمام بکنن راحت تر می خوابن، وقتی که میری حمام سرحال تر میشی و تا چند ساعت بیدار میمونی. این رو دیشب فهمیدم.

دیشب دیدیم لای پای شما عرق سوز شده برای همین بردیم و حمامت کردیم. بیرون که اومدی شیر خوردی و خوابیدی و نیم ساعت بعد،حدود ساعت 2، شاد و سرحال از خواب بیدار شدی!

بابا هم که انگار پایه ی بیداری شما بود شروع کرد به بازی کردن و حرف زدن با شما. اوایلش روی تخت خوابیده بودی و مدام با خودت حرف میزدی. من هم که می خواستم بخوابم کلافه شدم و از بابا خواستم که شما رو بیاره بیرون از اتاق تا با هم شب زنده داری کنید. خلاصه طرفای ساعت 4 بود که با صدای غرغرای شما از خواب بیدار شدم. خوابت گرفته بود و گرسنه بودی. راستش رو بخوای فکرم اصلا کار نمیکرد که چه مشکلی ممکنه داشته باشی برای همین خودم دوباره خوابیدم :دی حدود 20 دقیقه بعد ولی هوشیار شدم و بلندت کردم و شیر خوردی و خوابیدی.

الان ساعت 10 صبحه و بابا محمود رفته نماز عید فطر. من هم دارم وسایل رو جمع و جور می کنم تا بابا که اومد بریم قم. شما هم در خوابی ناز فرو رفتی ...

نمیدونم توی خواب با اون عروسک که بالای سرت بود چیکار داشتی! :)

My 5-month-old: Week 3

چه ذوقی کرده بودی وقتی چند دقیقه ای نشسته بودی.

امروز همه ی سعیت رو کردی تا بدون مالیدن سرت به زمین سینه خیز بری. و موفق هم شدی :)

کار خظرناک

آخه این کارا چیه میکنی پسر من! حتما باید گوشتای تن مامان و بابا رو آب کنی؟!

امروز صبح بعد از اینکه پوشکت رو عوض کردم خوابوندمت کنار بابا که نیمه خواب بود. اون سمتت رو هم بالشت گذاشتم که یوقت از تخت پرت نشی پایین. معمولا اینجور وقتا میرفتی سمت بابا و چند تا لگد به بابا میزدی و از بالشتش بالا میرفتی تا بیدار میشد. من هم رفتم تا هم دستامو بشورم و هم برم یه جایی! روی هم دو دقیقه هم نشد. احساس کردم صدات داره از ته چاه در میاد! دویدم و اومدم دیدم با مخ داری میری به سمت زمین! طی دو چرخش 180 درجه ای و 90 درجه ای به سمت پایین تخت حرکت کرده بودی. از سد بالشت عبور کرده بودی و لیز خورده بودی پایین. خوشبختانه سرت بین تخت خودت و تخت ما گیر کرده بود و همونجا مونده بودی. البته فقط سرعت رفتنت کم شده بود وگرنه داشتی آروم آروم سر می خوردی. با صدای گریه شما بابای طفلی مثل برق گرفته ها پرید و پاهات رو گرفت و من هم تخت شما رو هول دادم و نجاتت دادیم. خیلی گریه کردی. کلی هم اشک ریختی. سرت قرمز شده بود. یه خورده باهات بازی میکردم میخندیدی و دوباره میزدی زیر گریه. تا اینکه یهو خودتو توی آینه دیدی و خوشحال شدی. اصولا از هیچ چیز به اندازه ی دیدن خودت توی آینه خوشحال نمیشی.

خلاصه گریه هات کم شدن و دقایقی بعد خواب در چشمانتون نمایان شد و الان هم یک ساعت و نیمی میشه که خوابیدی.

به بابا گفتم روز به روز داری خطرناکتر میشی. حتی جرات نمیکنم خیلی روی تخت خودت تنها بذارمت. میترسم یک دفعه ای از تخت بگیری بری بالا و پرت شی روی زمین.

شب قدر

سلام شب زنده دار مامان!

دیشب سومین شب قدری بود که شما در این دنیا گذروندی. برخلاف دو شب قدر قبلی که ساعت 1.5 خوابیدی و تا صبح بیدار نشدی، دیشب خواب از چشمات پر زده بود. البته فقط حدودای ساعت یک ربع به دو یه مقدار روی پام لالاییت کردم و خواب رفتی اما 2.5 بیدار شدی و تقریبا تا خود اذان بیدار بودی. من هم البته با بیدار بودن شما مشکلی نداشتم. چون ترجیح میدادم شب قدر رو بیدار بمونی و نیازی نبود من تلاشی بکنم برای بیدار نگه داشتنت و همین که من کنارت نشسته بودم ،ولو اینکه سرم توی کار خودم بود، برات کفایت میکرد و ناراحتی نمی کردی. البته نزدیکای اذان که شده بود دیگه طاقتت کم شده بود و هر از گاهی یهو میزدی زیر گریه. یا مثلا انقدر خسته بودی که دستت که موقع غلت زدن زیرت گیر میکرد نمیتونستی بیرون بیاری و گریه میکردی.

خلاصه اینکه ده دقیقه ای مونده بود به اذان که آماده ات کردم برای خوابیدن و شما هم با استقبال از این موضوع خوابیدی.

عکس روز 163

سلام عزیز دلم

نمیدونم دیشب چی شده بودی! از خونه ی باباجون که برمیگشتیم خیلی تلاش کردم که توی ماشین خوابت نبره اما نشد. روی دستم بلندت میکردم اما روی هوا که بودی چشمات داشت میرفت. منم دلم نیومد و گذاشتم که بخوابی.

خونه که رسیدیم ساعت حدودای 1 بود. ساعت 1:30 بود که من دیگه اومدم بخوابم و بابامحمود رفت به مسجد دانشگاه. احساس کردم شاید سردت باشه و اومدم که روت ملحفه بندازم که یهو بیدار شدی! کنار خودم خوابوندمت تا شاید خوابت ببره اما انگار نمی خواستی بخوابی. با اینکه خیلی هم خوابت میومد. احتمالا اگه بغلت میکردم و راه میبردمت میخوابیدی اما از اونجا که نمی خوام به اینجوری خوابیدن عادت کنی تن دادم به بیدار موندنت تا یاد بگیری خودت بخوابی. شروع کردی به بازی کردن و غلت خوردن. مدام به سمت پایین تخت میخزیدی و میرفتی. چشمای مامان داشت از خواب میرفت. برای رهایی از شر پشه ها هم توی چاه های خونه سم ریخته بودیم که بوی اونها هم حسابی داشت اذیتم میکرد. خلاصه داشتم خل میشدم. چندبار که بلندت کردم دیدم همینجوری داری میخندی. نصفه شبی ریسه میرفتی! من هم که دیگه کم آورده بودم گذاشتمت روی تخت خودت و گفتم هرچی دوست داری وول بزن و خودم یه مقداری با خیال راحت دراز کشیدم. نمیدونم چقدر طول کشید که افتادی به بهونه گیری خواب و بغلت گرفتم و یه خورده خوابالو خوابالو راهت بردم تا خوابت برد. نمیدونم چقدر بعدش بود که بابا محمود اومد خونه. سر و صدای بابا رو میشنیدم که می خواست برای خودش سحری گرم کنه اما جون نداشتم از روی تخت  بلند بشم.

امروز صبح هم با یکی از دوستانم قرار داشتم مدرسه وگرنه نمیرفتم. برای همین هم خودم مجبور شدم صبح ساعت 11(!) از خواب بیدار بشم هم شما که یه ربع بعدش بیدار شدی باهات حرف بزنم و نذارم بخوابی. برای همین هم  مدرسه که رفته بودیم خیلی خوابت میومد و راحت و زود تونستم خوابت کنم.